Leon Baas. Een begrip. In de wereld van de macrofotografie is hij baanbreker en trendsetter tegelijk. Sporadisch en ongepland geeft hij workshops en afgelopen zaterdag 3 september was het raak. In de Betuwe, in een vergeten stukje natuurgebied heeft hij ons de fijne kneepjes van het vak geleerd. Dat wil zeggen, wij stervelingen hebben nu een denkrichting...
Heb je de afgelopen jaren onder een steen gezeten en ken je het werk van Leon Baas nog niet, dan raad ik je aan hem even te 'Googlen'. Hij heeft een heel eigen manier van beeldopbouw, lichtval en sfeer in zijn foto's. Zijn groothoek-macro opnamen zijn nog steeds ongeëvenaard (ook al is er nu de Laowa 15mm) en zijn 'klassieke' macro opnames zijn altijd origineel.
Voor mij zijn de opnames van silhouetten en opnames met tegenlicht van Leon al heel lang een inspiratiebron. Zo af en toe heb je mazzel en lukt dit met natuurlijk licht. Leon daarentegen zet het licht naar zijn hand en werkt veel met flitsapparatuur. Dat dit een behoorlijke leercurve nodig heeft merken we al snel. Met een paar tips van Leon heb je de beginselen door en kun je aan de slag. Het is veel zoeken, veel proberen en vooral veel, heel veel foto's maken.
Als we met tegenlicht gaan werken komt er eindelijk iets uit mijn camera. De Tijgerspin.
In het open veld is de Tijgerspin of Wespspin, (Argiope bruennichi) een gewillig slachtoffer voor onze grillen. Ze zijn niet bang en komen na het vangen van een prooi alweer snel terug naar het midden van hun grote web. We zoeken allemaal een 'eigen' exemplaar, of krijgen er eentje toegewezen. Het oog van de meester is getraind! Streng doch rechtvaardig leidt Leon ons door het proces van het opbouwen van het beeld. Eerst zonder flits, daarna met flits. Het blijkt lastig. Veel foto's hebben niet het niveau dat ik wil en ik word een beetje inspiratieloos. Totdat we, na de koffie, met tegenlicht gaan werken. Dit is leuk. Dit wordt wel wat! Tevreden met het resultaat brengen we de meeste spullen terug naar de auto. De volgende sessie is in het bos.
Lang gezocht maar toch gevonden. Het 'ooohhh' 'aaahhh' en 'jajaja' valt schaamteloos uit mijn mond.
Silhouetten staan als volgend item op het programma. We lopen een stuk naar een bosgebiedje en horen de schijnbaar eenvoudige werkwijze van Leon aan. Dit zelf toepassen blijkt uiteraard weerbarstiger, maar ik weet: de aanhouder wint. Het is even zoeken naar een geschikte situatie en het duurt best lang eer ik iets vind dat aan mijn ideeën voldoet. Gewoon maar proberen dan. Al zoekend naar compositie en achtergrond ontstaat er iets waar ik langzaam enthousiast van wordt. De beelden op mijn schermpje worden al 'Baziger' en bij het vinden van een klein onderwerpje is het raak. Mijn hart ligt op m'n tong en na elke foto slaak ik weer wat ongegeneerde kreten van opwinding. Wat zou het! En op een gegeven moment heb ik hem te pakken. Ik heb het gevoel dat ik klaar ben voor vandaag. Dat gevoel dat je krijgt als je weet dat je een foto hebt gemaakt waar je gelukkig van wordt! Iedere fotograaf kent dat.
Kareltje luistert goed naar zijn Baas en zorgt voor spektakel in het donkere bos.
Maar klaar zijn we nog niet. Leon heeft een 'special guest' meegenomen. Kareltje maakt zijn entree. Deze grote bidsprikhaan wordt door Leon thuis gehouden en is een spectaculair onderwerp voor macro opnames. Voor dit bijzondere dier heb ik een mysterieuze foto in mijn hoofd. Kareltje blijkt een kalm dier dat zich bij uitstek leent voor het rustig en zorgvuldig bepalen van je beeld.
Wil je zelf ook eens op workshop bij Leon, houd dan vooral goed zijn Facebook-pagina in de gaten. Vaak kondigt hij pas een week van tevoren zijn workshops aan en ze lopen snel vol. Geloof me als ik zeg: het is de moeite waard!
